14-10-2011 -This is it- dag 12

Vanochtend hebben we nog even wat inkopen gedaan bij de supermarkt (blikvoer en sinaasappelen) en een fles olie en nog een fles koelvloeistof en flash lube om de lpg mee aantemengen. Daarna hebben we afscheid genomen van darwin en zijn we over de stuart highway richting het zuiden gereden richting litchfield national park. En toen gebeurde hetgeen dat je niet wil dat er gebeurt 150 km ver weg in de woestijn. Ik begon kracht te verliezen onder mn rechtervoet en toen opeens niks meer. Toen stonden we daar naast de weg zonder bereik op de telefoon en met41 graden in de schaduw en in de zon weet ik nieteens hoe warm het was. Het eerste waar ik aan dacht was oververhitting van de motor want alle meters werken behalve de temperatuur meter van de motor. En ja wat kon het anders zijn de meiden van wie we hem kochten zeiden dat ze hem afgetankt hadden. Het busje rijdt op lpg en benzine en voor de benzine zit er wel een meter op maar voor de lpg niet dit gaat met de afstands meter. Dus wij hebben ongeveer 30 minuten de motor laten afkoelen om het toen nog is te proberen een klein beetje gepruttel maar nogsteeds geen power. Toen zijn we in de schaduw gaan zitten van het busje om na te denken en om de hele wereld bij elkaar te schelden. Na een uurtje kwam er een politie agent langs hij bood ons aan om het busje naar het dichtsbijzijnde dorp/gehucht te laten slepen door een vriend van hem die een grage heeft en een sleepwagen. Het zou ons maar 1000 dollar kosten. We hebben de agent vriendelijk verteld om er nog is over na te denken als we de lotto zouden winnen. Toen de agent weg was kregen we een helder moment. Zou het een verkopers praatje zijn geweest dat de lpg tank vol zit? Dus ik starten en zodra die aansloeg ging ik over op benzine. En tot onze verbazing bleef de motor lopen. Voelen wij ons even een partijtje stom. Maarja ze hadden gezegd dat de tank vol zat. Naja oke 2.5 uur later tuffen we weer verder door australie richting litchfield. Uiteindelijk staan we midden in het park naast een 20 meter hoge waterval met een prachtig meer eronder waar op eigen risico gezwommen mag worden. Er zitten namelijk 2 soorten krokodillen. De zoetwater krokodil die niet schijnt te bijten en dus geen probleem zou moeten zijn en de zoutwater krokodil maar die komt hier zelden vermeld het bord. maar met 41 graden celcius kunnen we het toch niet weerstaan.